Dzięki komendzie wydanej w terminalu mount możemy uzyskać punkt montowania, czyli „katalog”, który zawiera logiczny dostęp do partycji dyskowych, które nie muszą działać na identycznym systemie plików. Często komenda mount wykorzystywana jest do montowania napędów dyskietek, pendrive lub dysków z innych systemów operacyjnych. Bez problemu możemy podmontować partycje z systemów DOS i Windows: FAT, FAT32, NTFS oraz exFAT. Nie ograniczając się do M$ można też podpiąć dyski z partycjami z FreeBSD, Solaris lub innego klona UNIX. Montować możemy zapisane obrazy płyt CD lub DVD w plikach, dzięki czemu możemy dostać się do danych zapisanych w innych standardach w bardzo wygodny sposób. Warto nadmienić, że w dystrybucjach Linux z graficznymi środowiskami pracy t.j. Gnome, Lxd, KDE, Unity, itp. podpięcie pendrive automatycznie wywołuje komendę mount, dzięki czemu doświadczenie użytkownika jest znacznie poprawione.
$ sudo mount /mnt/sdb1 /mount/my_new_disk_endpoint
Warto dodać, że komenda mount wydana bez parametrów, wyświetla nam zamontowane w systemie zasoby. Poniżej przykład:
$ sudo mount sysfs on /sys type sysfs (rw,nosuid,nodev,noexec,relatime) proc on /proc type proc (rw,nosuid,nodev,noexec,relatime) udev on /dev type devtmpfs (rw,nosuid,noexec,relatime,size=16294688k,nr_inodes=4073672,mode=755) devpts on /dev/pts type devpts (rw,nosuid,noexec,relatime,gid=5,mode=620,ptmxmode=000) tmpfs on /run type tmpfs (rw,nosuid,nodev,noexec,relatime,size=3267380k,mode=755)