Dziś przyjrzymy się dość unikalnej dystrybucji Linuksa, jaką jest Void Linux.
Jeśli interesujesz się Linuksem, z pewnością znasz największe i najpopularniejsze projekty, takie jak Ubuntu, Debian, Fedora czy Arch. Warto jednak pamiętać, że poza głównym nurtem istnieje wiele mniej znanych, ale bardzo interesujących dystrybucji, które zdecydowanie zasługują na uwagę. Jedną z nich jest właśnie Void Linux.

Czym jest Void Linux?
Void Linux to niezależna dystrybucja Linuksa, której głównymi założeniami są prostota, wydajność oraz brak zbędnego balastu. Projekt stawia na wolne i otwarte oprogramowanie, jednocześnie dążąc do maksymalnego „odchudzenia” systemu. Ideą Void jest eliminacja wszystkiego, co niekonieczne, przy zachowaniu nowoczesnego i w pełni funkcjonalnego środowiska pracy. Sama nazwa „Void” dobrze oddaje tę filozofię – minimalizm, czystość i efektywność.
W praktyce Void Linux oferuje wszystko to, czego można oczekiwać od współczesnej dystrybucji:
- instalację środowiska graficznego
- zarządzanie plikami
- przeglądanie internetu
- pisanie kodu i praca w wygodnych terminalach tekstowych
- tworzenie dokumentów
- obróbkę zdjęć
- i wszystko co możliwe jest w świecie Linuxa!

Pod tym względem nie różni się znacząco od Ubuntu, Fedora, Mint czy Arch Linux. Różnice zaczynają się jednak na poziomie architektury systemu i doboru narzędzi. Jednym słowem minimalizm, bez przesadnych developerskich nowości, ale stabilnie i wygodnie.
Co wyróżnia Void Linux?
Pierwszą i jedną z najważniejszych cech Void Linuxa jest fakt, że jest to dystrybucja niezależna, a więc niebazująca na żadnym innym projekcie. W przeciwieństwie do Ubuntu (opartego na dystrybucji Debian Linux) czy Manjaro (bazującego na Archu), Void rozwijany jest od podstaw. Dzięki temu posiada własny system zarządzania pakietami – XBPS (X Binary Package System). Jest to lekki, szybki i bardzo wydajny menedżer pakietów, który umożliwia instalację, aktualizację oraz usuwanie oprogramowania w sposób znacznie sprawniejszy niż wiele popularnych alternatyw.
Kolejnym istotnym wyróżnikiem jest system init. Podczas gdy większość współczesnych dystrybucji korzysta z systemd, Void Linux używa runit. Jest to rozwiązanie znacznie mniejsze, prostsze i szybsze. W praktyce przekłada się to na krótsze czasy uruchamiania systemu oraz mniejsze zużycie zasobów, co docenią zarówno użytkownicy starszego sprzętu, jak i osoby ceniące sobie maksymalną kontrolę nad systemem.
Void Linux jest również dystrybucją typu rolling release, jednak w bardziej konserwatywnym wydaniu. Projekt stara się zachować równowagę pomiędzy aktualnością oprogramowania a stabilnością systemu. W przeciwieństwie do Arch Linux, gdzie nowe wersje trafiają do repozytoriów niemal natychmiast, Void publikuje aktualizacje regularnie, ale po uprzednich testach. Dzięki temu użytkownik otrzymuje nowoczesne oprogramowanie bez typowych problemów, które często towarzyszą klasycznym rolling release.

Dla kogo jest Void Linux?
Void Linux to świetny wybór dla osób, które szukają lekkiej i wydajnej dystrybucji, ale nie chcą rezygnować z nowoczesnych rozwiązań. System domyślnie korzysta z lekkich środowisk graficznych, takich jak XFCE, co przekłada się na niskie zużycie zasobów i wysoką responsywność. Dzięki temu Void doskonale sprawdzi się na starszych komputerach, gdzie liczy się każda sekunda startu systemu i każdy megabajt pamięci.
To także interesująca propozycja dla użytkowników, którzy chcą spróbować czegoś innego niż kolejna dystrybucja oparta na Debianie, Archu czy Fedorze. Void zajmuje swego rodzaju „środkowe miejsce” – wymaga nieco większej wiedzy niż Ubuntu, ale jednocześnie nie narzuca tak stromego progu wejścia jak Arch czy Gentoo. Jest to bardzo dobry system do nauki tego, jak Linux działa „pod maską”.
Wady i ograniczenia
Jak każda dystrybucja, Void Linux nie jest pozbawiony wad. Jego repozytoria są mniejsze niż w przypadku najpopularniejszych projektów, co oznacza, że niektórych aplikacji może w nich po prostu nie być. W takich sytuacjach często konieczne jest samodzielne budowanie oprogramowania ze źródeł lub korzystanie z repozytoriów Git, co wiąże się z dodatkowymi krokami.
Dodatkowo, ze względu na mniejszą popularność, wsparcie społecznościowe jest ograniczone. Na Stack Overflow czy Reddicie znacznie trudniej znaleźć gotowe rozwiązania problemów związanych z Void Linuxem niż w przypadku Ubuntu czy Fedory. Z drugiej strony, popularność tej dystrybucji powoli rośnie, a dokumentacja projektu stoi na bardzo dobrym poziomie. Nie obawiaj się, świat Linuxa to miejsce, gdzie znajdziesz kolegów, przyjazną społeczność, która chętnie pomoże Tobie w rozwiązaniu zagadki – nie musisz dzwonić do call center 😉 My, jako społeczność wspieramy nowicjuszy i dajemy porady. Naturalnie, przestawienie się wiąże się z wysiłkiem intelektualnym po Twojej stronie, ale na prawdę warto poznać Linuxa.
Instalacja Void Linux – prosta także dla początkujących
Wbrew obiegowej opinii, instalacja Void Linux nie jest trudna i nie wymaga eksperckiej wiedzy. Projekt oferuje czytelny, tekstowy instalator, który krok po kroku prowadzi użytkownika przez cały proces. Choć nie jest to instalator graficzny znany z Ubuntu, jego prostota i przejrzystość sprawiają, że nawet mniej zaawansowani użytkownicy poradzą sobie bez większego problemu.
Proces instalacji sprowadza się do kilku logicznych etapów: wyboru klawiatury i lokalizacji, konfiguracji sieci, partycjonowania dysku, utworzenia użytkownika oraz wyboru pakietów systemowych. Instalator pozwala zarówno na automatyczne partycjonowanie, jak i ręczne zarządzanie dyskami, co docenią bardziej zaawansowani użytkownicy.
Dla osób, które nie chcą samodzielnie dobierać środowiska graficznego, Void oferuje gotowe obrazy instalacyjne z preinstalowanymi desktopami, takimi jak XFCE, LXQt, Cinnamon czy MATE. W praktyce oznacza to, że po zakończeniu instalacji system jest gotowy do pracy bez dodatkowej konfiguracji.
Całość zajmuje zwykle kilkanaście minut, a po pierwszym uruchomieniu użytkownik otrzymuje szybki, czysty i w pełni funkcjonalny system. Void Linux nie wymaga skomplikowanych skryptów ani ręcznej instalacji podstawowych komponentów, co czyni go znacznie przystępniejszym niż Arch, a jednocześnie bardziej elastycznym niż klasyczne dystrybucje „klikane”.

Aktualność pakietów w Void Linux
Void Linux działa w modelu rolling release, co oznacza, że system jest aktualizowany na bieżąco, bez potrzeby wykonywania dużych aktualizacji wersji co kilka lat. W praktyce pakiety w Void są bardzo świeże, często nowsze niż w Debianie Stable czy Ubuntu LTS, ale jednocześnie lepiej przetestowane niż w dystrybucjach nastawionych wyłącznie na najnowsze wersje.
Zespół Void Linux stawia na rozsądny kompromis między nowością a stabilnością. Oprogramowanie trafia do repozytoriów po przejściu testów, dzięki czemu użytkownik otrzymuje aktualne wersje aplikacji i bibliotek bez ciągłego ryzyka destabilizacji systemu. To jedna z cech, która wyróżnia Void na tle innych rolling release.
Aktualizacja całego systemu jest bardzo prosta i sprowadza się do jednego polecenia:
sudo xbps-install -Su
Polecenie to synchronizuje repozytoria oraz aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych dostępnych wersji.
Instalacja oprogramowania – pakiety binarne i budowanie ze źródeł
Void Linux oferuje dwa główne sposoby instalacji oprogramowania: gotowe pakiety binarne oraz budowanie pakietów ze źródeł.
Instalacja gotowych pakietów binarnych
Najczęściej używanym narzędziem jest menedżer pakietów XBPS. Instalacja aplikacji z repozytorium jest szybka i intuicyjna:
sudo xbps-install nazwa_pakietu
Usunięcie pakietu:
sudo xbps-remove nazwa_pakietu
Wyszukiwanie dostępnych aplikacji:
xbps-query -Rs nazwa
Dzięki binarnym paczkom instalacja jest natychmiastowa, bez konieczności kompilowania kodu.
Budowanie pakietów ze źródeł (xbps-src)
Jeśli jakiegoś programu nie ma w oficjalnych repozytoriach, Void Linux umożliwia łatwe budowanie pakietów ze źródeł przy użyciu narzędzia xbps-src. Jest to rozwiązanie podobne w filozofii do Arch User Repository, ale bardziej uporządkowane i zintegrowane z systemem.
Pierwszym krokiem jest pobranie repozytorium szablonów:
git clone https://github.com/void-linux/void-packages.git
cd void-packages
Następnie inicjalizacja środowiska:
./xbps-src binary-bootstrap
Budowanie wybranego pakietu:
./xbps-src pkg nazwa_pakietu
Po zakończeniu kompilacji gotowy pakiet można zainstalować lokalnie:
sudo xbps-install --repository=hostdir/binpkgs nazwa_pakietu
To podejście daje ogromną elastyczność i pozwala korzystać z praktycznie dowolnego oprogramowania, nawet jeśli nie jest ono dostępne w oficjalnych repozytoriach.
Podsumowanie
Void Linux to unikalna, lekka i wydajna dystrybucja, która idealnie sprawdzi się u użytkowników szukających czegoś poza głównym nurtem. Jeśli zależy Ci na prostocie, szybkości działania i kontroli nad systemem, a jednocześnie nie chcesz iść na kompromisy w kwestii nowoczesności, Void Linux zdecydowanie zasługuje na uwagę. Niezależnie od tego, czy pracujesz na starszym sprzęcie, czy po prostu chcesz poszerzyć swoje linuksowe horyzonty – warto dać mu szansę.